Denne veka

Denne veka har eg faktisk klart å spøte ferdig eit par små sokkepar, og laga i full fart ei lita hue - berre for å ha gjort det, liksom.

Det lilla sokkeparet brukte eg litt tid på, for eg mister på ein måte litt interessa for sokkeparet når eg er ferdig med hælen på andre sokken.

Gløymde å ta bilete før Bergljot fekk dei, så eg måtte ta eit dykk i gymbagen hennar for å finne dei att for fotografering.

Smått er ikkje det beste for fingrane mine. Trudde det skulle vere enkelt, men der tok eg feil, gitt.

Fann eit mønster til tøfler på nett, men eg følgde det no sjølvsagt ikkje heilt. Litt individualist må ein no vere.




Og så har eg for første gong prøvd meg på mønsterspøting. Etter engelsk mønster til og med!

Hua er spøta etter mønsteret til den vaksne Moon-hua i "21 designs" av Kim Hargraves, som eg fekk låne av Elin. Spøta den på rundpinnar 2,5 og 4 i Austermann Step, og fekk ei hue som heilt tilfeldig og heldigvis passa akkurat til veslejenta som har fått den og dei bittesmå sokkane.

Og nei, eg følgde sjølvsagt ikkje mønsteret 100%, sidan hua eigentleg er meint å spøte fram og tilbake og sy saman etterpå...

Eit lite livsteikn

Det er ei stund sidan sist eg skreiv i bloggen no. Byrjar å få hint og spørsmål om eg har slutta å spøte.
Ein og to og ein og to og... Kva skal eg skrive om? 

Det er ikkje berre å lage blogg og skrive om laust og fast. Endeleg ferdig med omgangen. I alle fall ikkje for meg. Spøtefastleik er sjølvsagt eit tema å ta opp, for det plagast eg med. Men sånn elles i det daglege tykkjer eg ikkje det er så mykje å skrive om. Sørens tynne tråd. Eg er jo ikkje verdas mest fysisk aktive person.

Storparten av det eg driv med, kan gjerast ved PCen. Og det meste skal ikkje omtalast offentleg. Bortsett frå korps, då. Men eg trur ikkje eg vil skrive så mykje om det heller.

Treffte Hilde på kafé fredag. Fanken, eg gløymde å felle. Kjekt å gå på impulsivt kafébesøk og sleppe å sitje åleine. Nei, nei, nei. Eg er ferdig med vrangborda! No må eg rekkje opp to pinnar. Sukk.

Laurdag var eg inn til Elin ei stund. Det var koseleg og avslappande, til trass for til dels dårleg føre på vegane og stadvise snøkaver. Ni riller, var det så? Vel, då har eg eit stykke att. 

Elles så har eg tre sokkespøt og ein gensar på gong no - og eit skjerf, trur eg.
Det eine "sokkespøtet" er bittesmå sokkar tenkt til veslejenta til Asle og Lene. Det er så vanskeleg å spøte med tynn tråd. Eg kjenner den ikkje i venstre handa, for eg har ikkje full førlegheit i fingrane, så eg får ikkje til å halde den godt.

Men tråden må brukast. Når eg no blir ferdig med det vesle sokkeparet, så får eg sjå om det kanskje er enklare å spøte noko litt større av den.

Hekta

I går byrja det så smått å gå opp for meg: Eg er hekta!

Det er ei stund sidan eg var på garnbutikken no. Bortsett frå den dagen eg var innom for å kjøpe endå ein rundpinne for å komplettere samlinga, og tilfeldigvis fann eit tiltrekkjande garnnøste når eg likevel var der.

I går fekk eg ei ekkel kjensle sildre gjennom ryggmargen medan eg sat her og spøta på ein sokk. Tenk om eg ikkje har eit garnnøste til i same fargen! Og i kveld såg eg at eg ikkje hadde nok av restegarnet som eg har brukt innimellom. Tenk om eg ikkje har meir!

Begge gongane la eg tastatur og spøt resolutt ifrå meg for å gå opp og sjekke. Og letta var like stor begge gongane, då eg såg at eg har vore framsynt nok til å kjøpe så eg har rikeleg.

Takk og lov - så blir sokkeparet ferdig i løpet av helga likevel. Innimellom øvingshelg og fjøsstell.

Oktober

Oktober kom jammen brått i år!
Kaldt og fælt og skummelt å køyre bil om morgonane.

Ikkje nok med at oktober kom brått: Vi er omlag halvferdige med den også!

Men vi har i det minste hatt ei haustferieveke med strålande ver.
Sist helg tok vi inn sauene for å sortere ut lamma som skulle til slakt. Vi var pissblaute då vi var ferdige. Dei utsorterte lamma vart leverte på fredag, og i går tok vi inn alle dyra for vinteren.
Ei veke med finever har verkeleg gjort susen, for sjølv om vi har sortert både to og tre gongar for å få alle dyra på rette plassen, var vi like tørre etterpå.                                                                                                                                                      
Sauer er forresten "ålreite dyr", det.
Dei skal ha mat og stell og vi skal helst ha nokre kroner att for arbeidet også. Men med ein flokk på knapt 30 vinterfora sauer, må ein nok helst kalle sauebondefaktene mine for bonderomantikk.

Elles så har både Johnny, Svein Kåre, Maleenee og eit par andre i meir perifer familie hatt bursdagar denne veka: Gratulerer til alle saman!

Så var det spøtinga då...
Eg er omlag halvferdig med eit litt større prosjekt som eg har på gong.
Elles så går det i barnesokkar for tida. Ein sokk om gongen. Den andre sokken er alltid vanskeleg å bli ferdig med. Men det blir no nokre par utav det til slutt.

Har eigentleg lyst til å strikke noko anna også - innimellom. Noko som er litt mindre tankekrevande. På høveleg tjukke pinnar, og som ikkje treng å vere likt med noko eg har spøta før. Men så er eg også litt redd for å ha altfor mange prosjekt på gang på ein gong.

Eg har ikkje huset fullt av spøteoppskrifter og inspirasjon frå før, så eg slit litt med akkurat det der.

Både litt deppa og litt forarga

Siste tida har vore litt tung av ymse årsaker. Har blitt litt "system overload", for å seie det slik.

Dødsfall og jordfesting i familien, mannen vekke på kurs i staden for å vere heime i friveka si, alt eg skulle ha gjort som ikkje blir gjort - og til slutt alt som skjer som tek litt knekken på meg for tida fordi eg føler eg prioriterer heilt feil.

Dødsfallet i familien var ikkje uventa, og det var heller ikkje aller næraste familie lenger. Men likevel så skjer det noko med ein slike tider. Det blir på ein måte litt vanskeleg å forhalde seg til dei næraste sørgjande, samstundes som ein føler på si eiga sorg over den som er borte. Tankane vandrar om livet og døden og glede og sorg. Blir så mange tankar å halde styr på, at det blir reint for mykje.

Midt i det heile måtte Odd Einar på kurs. Tolv dagar jobb, eit par dagar heime, fem dagar kurs og to døgn heime før ny jobbeperiode. Og slik blir det den neste månaden også. Han får dårleg samvit for at han "aldri" er heime, og eg tykkjer det må bli mykje for han å halde på slik. Og så har vi sjølvsagt fjøshelg dei få dagane han er heime no.

I tillegg føler eg litt dårleg samvit for at eg saknar å ha han heime. Ulogisk? Slett ikkje. Men eg orkar ikkje å skrive ei lang, komplisert og filosofisk utgreiing om akkurat det her og no. ;-)

Samstundes har det vore eit par gode veker. Annbjørg var heime nokre hardt tiltrengde fridagar. Det tykte eg var kjekt. Dei to jentene våre fekk mykje tid saman. Det skjer så altfor sjeldan, og i lys av sorga var det ekstra godt å ha alle fire borna innanfor "synsvidde".

Men kva er eg då så forarga for?

Jau, det skal eg fortelje: Før Annbjørg kom heim, gøymde eg vekk eit spøt ho ikkje skulle sjå. Og no kan eg slett ikkje finne att oppskrifta! Spøtet var på plass, men oppskrifta har eg sannsynlegvis gøymt ein annan lur stad.

At det går an!
Får lyst til å spytte og frese og trampe i golvet.

Ja, ja...
Hovudet virkar vel snart igjen. Oppskrifta dukkar nok opp - når eg har kjøpt ny, sjølvsagt.

I mellomtida får eg halde fram med sokk nr. to i par nr ørten og håpe på at det blir finever leeenge. :-)

Julegåveproduksjon

Kven skulle tru at eg nokonsinne ville tenkje på julegåver allereie i august?

Må jo ha planer om neste spøteprosjekt. Men det betyr at eg ikkje kan skrive om eller legge ut bilete av det eg lagar.

Frustrerande ikkje å få skryte litt!

Men eg kan no seie så mykje som at eg har fleire spøt på ein gong, og at ein del av dei er sokkar. Har planer om å ta bilete av alle og lage innlegg som eg daterer fram i tid. Så får vi no sjå om eg lagar eitt og anna som eg kan skryte av undervegs også.

Meir spøt

Neida, eg har korkje gitt opp spøt eller blogg!
Kan berre ikkje skryte i bloggen utan å ha noko å vise til.

Men no har eg altså gjort det. Spøta den gensaren eg skulle ha spøta for 22 år sidan. Den vart berre nokre nummer mindre og med eit anna mønster. Eg vart forresten så ivrig, at det ikkje tok meir enn ei veke å lage den.

Her ligg den til tørk ute, etter at eg har strekt den for å få vekk skrukkene etter tråden eg rekte opp av den gamle bolen.

Må innrømme at eg er litt stolt over faktisk å ha gjennomført.

Gensaren har endeleg tørka, og jenta har fått den på seg.

Etter råd frå meir spøtekyndige enn meg, brukte eg eit par nummer større pinnar for å få gensaren stor nok. Mønsteret var nemleg eit par nummer for lite, og tråden var tjukk. Så den vart faktisk rikeleg stor, og eg trur eg må setje ein strikk i halskanten for at ho skal kunne bruke den allereie i vinter.

Og så var det endå eit sokkepar.

Eg var så misnøgd med første sokken at eg hadde vanskar med å få ferdig den andre. Trudde opphaveleg at eg skulle spøte sokkar til meg sjølv, men dei vart meir høvelege til Ingve.

 



Sidan eg no er ferdig med både gensaren og det "umoglege" sokkeparet, har eg starta på eit nytt sokkepar. Er nok ikkje nøgd med det heller, men har bestemt meg for å gjere ferdig alle prosjekt sjølv om dei blir litt rare. Alt som blir rart får meg til å tenkje på kva som kan gjerast betre neste gong, og kva eg må gjere anleis fordi storleiken er ein annan.